Blog

On my last Thursday-03.07 I was listening to the night Slovene radio program, drinking coffee, watching materials from Slovenia. It was time when I make a little summarising.

Met lot of great people, who showed me and learn me a lot. Learn lot about Slovenia and neighbour countries (culture, habits, history, cuisine).

I visited many places in Slovenia and Bosnia and Herzegovina, Serbia, Croatia, Hungary.

Learn basics of Slovene and improve English.

Made our own movie with other volunteers.

Took part in a great moments of Kotlovnica, DKK, Kamnik.

My project and my staying in Slovenia went veeery fast! But it was great time. Sometimes it was hard, but it was only few dark moments-mostly it was good. Kamnik is a special place. I had feeling that sometimes it's huge, sometimes too small. Surrounded by big mountains, can look like lonely and far, but the capital is 20 minutes by car. Inhabitants care about their city, city cares about living here people.

I saw how KoTV was rising. There were many people, meetings, events, places that it's impossible to remember everything or to describe it all. Thank you for choosing me and for opportunity to know and experience all this things.

 

W moj ostatni czwartek-03.07, siedze sobie, popijajac kawe slucham nocnej slowenskiej audycji radiowej i ogladam materialy ktore zebraly mi sie podczas pobytu w Slowenii. Czas zrobic male podsumowanie.

Poznalam wspanialych ludzi ktorzy pokazali mi wiele oraz tyle samo nauczyli.

Dowiedzialam sie mnostwa rzeczy o Slowenii oraz krajach sasiadujacych (o kulturze, zwyczajach, historii, kuchnii).

Zobaczylam duzo miejsc w Slowenii jak i Bosnie i Hercegowine, Serbie, Chorwacje, Wegry.

Nauczylam sie filarow jezyka slowenskiego oraz podszkoliam sie w angielskim.

Z innzmi wolontariuszami zrobilismy wlasny film.

Bralam czynny udzial w wiekszych i mniejszych wydarzeniach Kotlovnicy, DKK (Domu Kulture Kamnik) i samego miasta Kamnik.

Moj projekt oraz pobyt w Slowenii minal bardzo szybko. Dobry byl to czas.Oczywiscie bywalo i mniej kolorowo, lecz to byly rzadkie momenty, przewazaja mile chwile, warte zapamietania. Kamnik to wyjatkowe miejsce. Czasem wydawal mi sie ogromny, czasem za ciasny. Otoczony pieknymi, majestetycznymi gorami, wydaje sie lezec gdzies daleko, tymczasem do stoplicy jest 20 minut samochodem. Mieszkancy dbaja o swoje miasto, a miasto dba o swoich ludzi.

Uczestniczylam w powstaniu internetowej telewizji KoTV. Bylo jeszcze tyle ludzi, spotkan, wydarzen, miejsc, ze niestety nie sposob tego wszystkiego zapamietac lub opisac. Dziekuje ze zostalam przez Was wybrana, i ze moglam tego wszystkiego doswiadczyc.

 Finishing my polish food, I sit in a train Budimpešta-Ljubljana, on Wednesday 15.04 and I make a summary of last unsual week...
 My journey starts on Wednesday 08.04. If I want to be precise, it starts on Thursday, because we-Kambus and I lost duel with the very punctual train. So I had one false start, connected with it small sorrows, but at the end consoling talk with my Mentor (hvala!). So, on Thursday I caught train from Kamnik-Graben at 06:46, in Ljubljana I was at 07:35-and this was end of first phase, that was opening my BIG trip home!!! (but only for Easter time;).
Train from Ljubljana was leaving at 08:40, and when I arrived there (before 8) he was there already!!! Anyway, inside were lot of space, I was sitting with two ladys (it was nice, sometimes in Poland in one car sit 8 people, and also people are standing on the corridor-near the holidays time it's very common when the migration of people is very strong). From Murska Sobota till one station in Hungary I was alone, but it was OK, day was sunny and conductor was friendly (in good way).
In Budapest I was at 18, I took the metro and get off on Deak station, and then to the Nipliget, which was very close to my hostel and place from where buses were arriving. In hostel I met very nice girl, who was working there as a receptionist. She told me that in my room are already 4 Australian guys-you can imagine, that I was little surprised-perspective of ˝one night in Budapest...˝ with four Australians boys. And it wasn´t enthusiastic surprise. When I came into the room, I saw lot of cosmetics in the bathroom, some woman underwear and I realized that or guys are really liberated or girl just made a mistake. I took ˝fast˝ shower, and after 20 I went for a little walk. I was looking for that romantic mood as I read about him in my guide book. I found park, full of youngsters chatting, drinking, playing instruments, riding on a bike and skateboarding. I found full moon on the Hungarian sky-and this was the most romantic thing of that evening. I'll try one more time later, but maybe not alone :).
Taking bus was also an intresting expierience-I realized it later. When I took it it was 21:30, inside two plates with directions (of course in Hungarian-that's obvious), girl who didn't speak English, second did but a) she wasn't from Budapest and b) right in that moment she was leaving the bus. OK-I thought-just don't PANIC!!! (But, it was too late-process just started) I look around the bus and I met or weird, or officious, resigned, or furtive glances. My face was looking scared, my antiperspirant didn't work no longer and map in my hand was being squized more and more looking now like a ball not like it should look, but the bus still was rushing into the Hungarian dark districs... But in one moment, older man came to me, and he said something. He was looking on my map, and (what I saw in his eyes) wanted me to show him my bus stop. I point my finger at stop near my hostel, Mr was thinking for a second, and he showed me five on his fingers. Or he wanted to give me Hi 5! or I should get off on the 5th stop. He smiled and left. Now I was really attentive in counting when the bus was stoping. On the 4th stop I asked one more time (to be certian) a group of young people, and when they confirmed me, that's this is it I jumped from almost moving bus (just like commando). Yes, and round the corner I saw my hostel!!! :))) Inside, nice girl casually said that the surroundings are not the safest. Yeah... On the other side of the street was a park, which surely during the day is more charming than at night. In the neighbourhood only big employee bulidings. Anyway, finally I meet my roommates and they were not from kangaroo continent but two girls-one from France and one from Miami who both are living in Spain, and now are traveling around the Europe. At 1 a.p. should come some guys, but I was so tired, that when they came I just said ˝hello˝, and went to sleep again.
 Breakfast (2 rolls, butter, processed cheese, salami and coffee) I ate almost running to my coach. I took tram for one stop and in a minute lady was checking my ticket. We depart at 07:00. Coach was cool, with air-conditioning, movies, wc, free coffee and headphones that man/woman could use to watch the films, hear the radio or CD (Shreck, Bridget Jones Diarry, Abba). Only minus was halt-to rarely. I said hello to Berlin at 20:15, and then I took small coach to my Szczecin-01:15 I it was end of one way of my journey!!! :D
It was awesome to see my parents, sister, friend, cats, town and my home :))). 3 days passed very quickly, but in general trip was OK :).
Return: Szczecin, Tuesday, 05:00, I go to Berlin. There, at 09:30 I have bus to Budapest. I see familiar faces (from first way trip). Everything is good, till German border control. Very long one. They take few passports, and when they are comming back they ask one girl from Turkey to go with them-because of ˝problems with her visa˝. We are leaving. Girl is not comming back with us...
In Budapest we were with one hour late, at 23. Also in this time, I took tram and in the next minute I was in my hostel talking to my favourite receptionist. This time I had nice guy from Hong Kong-Jefrey. He is traveling in Europe, and after Budapest he is going to Praha. After the breakfast we went to see Parliament. Two times people came to me asking if I need a help-nice! Budapest is beautifull and mysterious. Sometimes I even ˝saw˝ polish landscapes:), but I feel respect to this city. My next stop was Budapest Deli-eastern train station, on Buda-side of the city. I wasn't late!!! :) My last forints I spent on water and two bananas. Journey was so-so (long). One lady was talking to me in German, and (what's surprise for me) I understood few things. One passport control in the border, and at 21:31 my foot touched Ljubljana station ground. Tjaša with her Mum was waiting for me, and finally I saw Kamnik again!!! :)
Now, when I think of that almost like Ulysses trip, I can write one simple conclusion: sometimes is good to change the envoirment ;).
I recomend, zdravo :).


 Konczac moj polski prowiant, siedze sobie w pociagu relacji Budapeszt-Lublana, w srode 15.04 i robie male podsumowanie ubieglego tygodnia...
Moja podroz rozpoczela sie w srode 08.04, lecz jesli mam byc dokladna, to byl to jednak czwartek, gdyz nie dane bylo mi dojechac w srode na czas-korki oczywiscie! Jak nie w Szczecinie, to w Kamniku!!! ;) Ok, zaliczylam wiec maly falstart, zwiazane z tym smutki, oraz podnoszaca na duchu rozmowe z Mentorem, za ktora mu po polsku rowniez dziekuje! :) Wiec tym razem w czwartek zlapalam pociag z Kamnika-Graben o 06:46, i w Lublanie pojawilam sie o 07:35-tak zakonczylam pierwsza faze, otwierajaca moja WIELKA podroz do domu!!! (ale tylko na Swieta;).
Pociag z Lublany wyruszal o 08:40. Gdy tam dotarlam (przed 8) on juz tam czekal! Wiec wejdzmy do srodka: w pociagu bylo duzo miejsca. siedzialam z dwiema starszymi paniami (mila odmiana od polskich realiow). Od Murskiej Soboty (miasto blisko granicy z Wegrami) do stacji gdzies na Wegrzech jechalam sama, ale bylo milo, gdyz dzien byl sloneczny, a konduktor sympatyczny.
  W Budapeszcie bylam o 18. Skorzystalam z metra (gdzie czulam sie zupelnie jak na filmie KONTROLERZY!!! :), dojechawszy do stacji Deak, a potem do stacji Nipliget, ktora jest bardzo blisko mojego hostelu oraz miejsca z ktorego odjezdzac mial moj autokar. Na miejscu (hostel) poznalam bardzo fajna dziewczyne, ktora pracuje tam na recepcji. Poinformowala mnie, ze moimi wspollokatorami sa czterej Australijczycy. Mozecie sobie wyobrazic zdebialy i rozdziawiony stan mojej twarzy, na sama mysl o spedzeniu nocy w Budapeszcie z czterema Australijskimi menami. I nie bylo to entuzjastyczne zdziwienie!!! Kiedy weszlam do mego nowego, jednonocnego pokoju, w lazience zobaczylam mase kosmetykow, na lozku damska bielizne i uswiadomilam sobie, ze albo trafili mi sie bardzo wyzwoleni osobnicy albo zaszla mala pomylka. Wzielam ˝szybki˝ prysznic, i po 20 wyszlam na miasto, na krotka przechadzke. Szukalam tego romantyzmu o ktorym czytalam w przewodniku. Znalazlam park pelen imprezujacych, grajacych na instrumentach jezdzacych na rowerach i rolkach mlodziakow oraz pelnie ksiezyca-i to byla najbardziej romantyczna rzecz jaka mnie spotkala w Budapeszcie. Jeszcze kiedys sprobuje, ale moze nie sama :).
Podroz miejskim autobusem, jak sie pozniej okazalo byla calkiem ekscytujaca. Otoz, gdy wsiadalam na ˝poklad˝ byla godzina 21:30 (czyli jak na mnie-raczej spokojna, nudna osobe bedacej pierwszy raz w pojedynke w wielkim Budapeszcie-calkiem szalony wynik!;). W srodku byly sie dwie tabliczki z kierunkami (oczywiscie po wegiersku), i takie jakies glupio (moim zdaniem) pomyslane. Nie wiem, pewnie byl jakis klucz, zeby to rozwiazac (wegierski na przyklad). Zapytalam wiec dziewczyny co i jak. Dziewczyna mnie zbyla. Druga zaczepiona niewiasta wladala angielskim, ale a) nie byla z Budapesztu, b) wlasnie wysiadala. Dobrze-pomyslalam-tylko nie PANIKUJ!!! (za pozno, proces ten wlasnie sie rozpoczal). Rozejrzalam sie po autobusie, spotykajac albo dziwne, albo natretne albo obojetne spojrzenia. Moze bylo to spowodowane wyrazem mej przerazonej twarzy. Moj dezodorant przestal dzialac, mapa w mojej dloni z minuty na minute byla coraz bardziej pognieciona, a autobus dalej mknal w ciemne, zaulki, przypominajace troche nasze szczecinskie Niebuszewo. Lecz w pewnym momencie podchodzi do mnie starszy pan, cos mowiac pokazuje na mape. W jego oczach wyczytalam, ze chce mi pomoc. Wskazalam wiec na mapie moj hostel i przystanek obok niego. Pan zamyslil  sie na chwile, a potem pokazal mi piec palcow, jakby chcial przybic piatke (albo pokazal za ile przystankow mam wysiasc). Poslal mi usmiech, i za chwile wysiadl. Od tego momentu rozpoczelam bardzo uwazne odliczanie przystankow. Bedac przy czwartym, jeszcze raz dla pewnosci zapytalam grupy mlodych, czy to aby na pewno jest moj czas zeby wysiasc. Jak tylko mi przytakneli wyskoczylam niczym komandos z prawie juz ruszajacego autobusu. Tak, i za rogiem ujrzalam najpiekniejszy z mozliwych widok-moj hostel!!! Gdy bylam juz na miejscu, fajna dziewczyna jakby od niechcenia powiedziala mi, ze okolica ta do najbezpieczniejszych nie nalezy. Taaa... Po drugiej stronie ulicy wielki park, ktory w swietle dziennym na pewno jest znaczniej przyjemniejszy niz po zmroku. W okolicy same budynki pracownicze, a z mieszkalnych nic. Ok, ale bylo minelo... ;).
W koncu poznalam moich wspollokatorow, i nie byli to panowie z Antypodow, a dwie dziewczyny-jedna z Francji druga z Miami, obie mieszkajace w Hiszpanii, a obecnie podrozujace po Europie. Na pierwsza w nocy zapowiedziani byli jacys chlopacy, ale za bylam zmeczona jak wol, powiedzialam tylko HELLO i kontynuowalam dalej moj slodki sen:).
 Sniadanie (dwie bulki, maslo, serek topiony, salami i kawa) zjadlam prawie ze w biegu do mego autokaru. Podjechalam jeden przystanek tramwajem, i juz za chwile pani przy autobusie sprawdzala zgodnosc moim danych z biletem, lista i moim dowodem. Ruszylismy o 7:00. Autokar byl wypasiony :). Z klima, puszczanymi filmami (5 w jedna strone i 5 w druga), toaleta, darmowa kawa i sluchawkami przez ktore mozna bylo sluchac radia, dialogow filmu albo plyty ze Shrecka, Abby albo z Dziennika Bridget Jones. Jedynym minusem byly postoje-za rzadko. Przywitalam sie z Berlinem o 20:15, stamtad malym busem udalam sie do Szczecina, aby o 01:15 zakonczyc podroz i przywitac DOM!!! :D
Dobrze bylo zobaczyc rodzicow, siostre, Majke (pozdrawiam! :), odbyc pare rozmow telefonicznych (rowniez pozdrawiam moich rozmowcow ;). Troche za krotko na wszystkich i wszystko, ale i tak jestem zadowlona, a i podroz dzis wydaje mi sie calkiem pozytywna! :)
 Powrot: Szczecin, wtorek, 05:00, jade do Berlina. Tam o 09:30 mam autobus do Budapesztu. Widze znajome twarze (z jazdy w pierwsza strone). Wszystko jest mile i sielskie do czasu niemieckiej kontroli granicznej. Bardzo dlugiej. Celnicy zabieraj pare paszportow, a kiedy wracaja, wychodza z dziewczyna z Turcji, z powodu jej klopotow z wiza. Odjezdzamy. Dziewczyna zostaje.
W Budapeszcie jestemy o 23 (z godzinnym opoznieniem). Rowniez i tym razem lapie tramwaj (pamietajcie, ze okolica jest szemrana, a ja w walizce mam takie skarby jak krowki czy Ptasie Mleczko!!!), ktory przenosi mnie prawie do hostelu, gdzie melduje sie ulubionej recepcjonistki :). Tym razem moim wspollokatorem jest przemily Jefrey z Hong Kongu. Podrozuje on po starym kontynencie, i z Budapesztu jedzie do Pragi.
Po sniadaniu jedziemy zobaczy Parlament. Dwa razy podchodza do mnie ludzie pytajac czy nie potrzebuje pomocy-milo! :) W sumie Budapeszt okazal sie piekny i tajemniczy. Czasem dostrzeglam nawet polsko wygladajace okolice, ale czuje do tego miasta pelny respekt.
Moim nastepnym po Parlamecie przystankiem byla wschodnia stacja kolejowa-Budapeszt Deli, lezacy na czescie miasta zwanej Buda. Nie bylam spozniona, a nawet bylam grubi przed czasem!!! Swe ostatnie forinty wydalam na wode i dwa banany. Podroz byla taka sobie (dluga). Jedna pani, mila pani zagadywala mnie po niemiecku, i o dziwo dla siebie (i pewnie dla Was tez, cos zrozumialam! Pozdrawiam Pana Podkowke, ktory to probowal mnie bezskutecznie nauczyc tegoz oto jezyka :). Mielismy jedna kontrole paszportowa na granicy, abym o 21:31 mogla dotknac lublanskiej ziemi. Na stacji czekala na mnie Tjaša ze swoja Mama, i w koncu po tygodniu znowu zobaczylam Kamnik! :) Teraz kiedy patrze na ta podroz, niczym Odysa, wyciagam jeden prosty wniosek: czasem dobrze jest zmienic otoczenie ;). 
Polecam i pozdrawiam :).

  My main task in creating that blog was/is showing and describing similarites and differences between my hitherto life in Poland and being on voluntary service in Slovenia, maybe breaking some stereotypes. Also writing about curiositys, events, about how it is to live here. And then you, Dear Reader visit for a month this website, hoping to know something new and nothing. NIČ! Just announecement about balkan prince (by the way still not found).
It's because in fact we are almost the same, and I don't have subjects to write about! ;)  Oh, but I have something common with Scarlet O'Hara (unfortunatelly not her beauty or character) - her famous sentence: "I'll think about it tomorrow." That's why it's so hard for me to write systematically. Or write at all.

  Ok, let's move farther. Not so long ago, I joined facebook. It's really popular form of communication in Slovenia (not only here, I think everywhere except Poland-where portal nasza-klasa - our-class is really on the top). Long time I was refusing to join fb, because I though it's very addictive - and it is, but now I feel OK with my friend-account. It's really smart invention, you can simply and very quick conntact with person who live far from you. You recive fresh news abouts events or what's up with your mates. It's only few of plenty possibiltys that facebook can give you. But, like is very often thers is a catch, the dark side. Because it's so comfortable just to look at someones board or see his/her new photos, click that you like something in the others person profil-you don't waste time with meetings. So from one side we are closer to each other, but it's not real closeness. It's safe and so sterile. I'm here more than three months and to be honest I still feel the barier. So, we are not so similar as I thought... I know that you have own lifes, partners, interests, jobs. And I also know, that I'm not the center of the world, and also not the perfect volunteer-I don't have and ideas and sometimes I'm to lazy. I think it can be caused by few factors: different mentality, social habits, my character (wise facebook said that it is rational and introverted). Paradoxically our project is called "Breaking down the walls" - I hope togheter we will do this, but know I feel strange.

  Mysla przewodnia przy tworzeniu tego bloga mialo byc obalanie stereotypow, postrzeganie i opisywanie podobienstw i roznic miedzy moim dotychczasowym zyciem w Polsce wolontariatem w Slowenii. Dostrzeganie ciekawostek, dzielenie sie przemysleniami, opisywanie dzialan i wydarzen w ktorych bralam udzial. Potem Ty moj Drogi Czytelniku zagladasz na ta strone, w nadziei, ze sie czegos dowiesz, a tu nic. Przez miesiac nic, nuda, wieje pustka i tylko w oko rzuca sie ogloszenie o balkanskim ksieciu (ktory zreszta sie jeszsze nie odnalazl). Otoz, na swoja obrone mam tylko to, ze tych podobienstw i roznic za duzo nie ma, gdyz w gruncie rzeczy jestesmy do siebie bardzo podobni. A ja za duzo wspolnego mam ze Scarlett O'Hara (niestety nie urode czy charakter), ktora wiecznie wszystko odkladala, mowiac swoje (kultowe dla mnie ;) zdanie: -Pomysle o tym jutro. Dlatego tak trudno jest mi sie zebrac, i pisac systamatycznie. Albo w ogole cos.

 

  Dobrze, przejdzmy dalej. Niedawno dolaczylam do spolecznosci facebooka. Jest to w Slowenii bardzo popularna forma komunikowania sie, zreszta nie tylko w Slowenii (mysle, ze wszedzie za wyjatkiem Polski, w ktorej to niezmiennie kroluje portal nasza-klasa-a przynajmniej krolowal jak wyjezdzalam z kraju). Dlugo sie przed nim wzbranialam, obawiajac sie totalnego uzaleznienia (mozna, oj mozna sie zafiksowac na jego punkcie!), ale teraz widze, ze nie taki diabel straszny i dobrze sie nam razem zyje. Jest to wynalazek bardzo zmyslny, gdyz w wypadku posiadania znajomych mieszkajacych od nas daleko, pozwala na szybki kontakt. Jest sie stale i na biezaco informowanym o wydarzeniach albo co sie dzieje u Twoich znajomych. Jest to tylko pare z wielu jego zalet, ktore mozna by dlugo wymieniac. Niestety jak to zawsze bywa, jest tez druga strona medalu. Bo przeciez to takie latwe, wygodne i jak oszczedza czas, zeby zamiast sie spotkac i porozmawiac, rzucic szybko okiem na czyjas tablice, albo jakie wrzucil nowe zdjecia i kliknac: lubie, niz mu o tym powiedziec osobiscie. Czyli z jednej strony jestesmy blizej siebie, ale jaka to bliskosc-sterylna, na odleglosc, bezpieczna. Jestem tu juz od przeszlo trzech miesiecy, i szczerze mowiac nadal czuje bariere i obcosc-niby jestesmy tacy podobni, a jednak... Rozumiem, ze nie jestem pepkiem swiata, ze poza zajmowaniem sie wolontariuszka wszyscy maja swoje obowiazki, swoich bliskich, swoje zainteresowania. I rozumiem tez, ze idealna wolontariuszka nie jestem, gdyz jestem leniwcem, i rzadko kiedy wnosze autorskie pomysly do projektu. Na taki stan rzeczy na pewno ma wplyw wiele czynnikow: mentalonosc, towarzyskie przyzwyczajenia Slowencow, moj charakter (jak okreslil to madry facebook, racjonalno-introwertyczny), i sama nie wiem. Paradoksalnie nasz projekt nosi nazwe "Obalanie scian". Mam nadzieje, ze wspolnie sie nam to uda, ale teraz czuje sie jak w kropce.

ATTENTION-CONTENTS THAT YOU CAN FIND HERE CAN BE INAPPROPRIATE FOR SOME VERY SERIOUS PEOPLE, WHO CAN RECIVE THIS BLOG LIKE THEY DID WITH THE AUTHOR->AS A CHILDISH.
YOU READ IT FOR YOUR OWN RESPONSIBILLITY!!!

Welcome my dear Readers!!!! Reader??? Mona, sister-even you don't read it?! All right, I can be like Van Gogh of blogging! Famous after death (or in my case, after stopping writing). Oh, and I love my ears, so there's in way, of cutting them of. NOOOOOOOOOOOOOOO!!!!

And one day, one intelligent and wealthy someone, will edit my blog, and this book become a best-seller in all country's, and children in school will read my book, street's will have my name,and... Ok, it's end of this science fiction for today :).

All right, after this charming beginning, it's time to write what was happening in Wioleta's live, in the last few days.... Ha-ha, I knew, that good title is important ;). So are you curious??? :))) Massage to all my fans: I'm still unmarried! :D. If someone is interested in Wioleta as a wife :), I recommend to hurry up, and fill the application, that will be attached at the end, and send it to me to the end of week. I will choose the best candidate from this casting, and later will be time for the negotiations. OK, I said that's the end with sci-fi for today-sorry :))).

On Tuesday-torek, 17th, I received a massage from Marta->POLITES->my sending organization, if I want and can go to Bosnia & Herzegovina. My answer was: YEEEEES!!!! And later, the same word, said Boštjan-my boss. Yeah, so on Saturday-sobota, 21th I'm going to LIVNO-for a training course-“colours of volunteering”.

The journey is starting at the down, when I'm running throw the empty city and cause the heart attack, in the half of Kamnik pigeons. I'm runnig with hope to catch the KamBus at 06:50. Yeah, bus is still on the station, so this is the begginig of my trip... Part two in the next time :). No, just se hecam ;).

I decided to take a train from Ljubljana to Zagreb, and bus from Zagreb to Livno. Train was little late, but inside, I felt like in home, because, vlak was identical as we have in Poland (maybe it was cleaner?). In the train, I spoke to a very nice lady, and received massage from her: BE PREPARED TO A CULTURAL SHOCK. I knew that B&H isn't like country I'm used to, that the ghost of the war can be still present, but this sentence really scared me a little. OK, but I will not come back to Kamnik today-no way. So I went to Avtobusni Kolodvor, and took a sit number 9 in a bus, to mysterious Livno...

Welcome in a world of the borders again: Slovenia-Croatia, Croatia-Bosnia&Herzegovina. We have joined EU not so far ago, but I've got a feeling like there are now borders at all. Ha, what a surprise!!! But controls were quick and OK, no smuggling or people working there were really nice and/or tired. Anyway, first house that I saw on the B&H land was full of holes after shooting, and it was really horrifying just to imagine what was happening there. And big hole in wood, also made ˝an impression...˝ During the way it was better: beauty and hilly but little grey landscape, sometimes with big amount of snow, sometimes Cyrillic, mosques, many greveyards of differnet reliogions, and when the dusk came, in few parts also total darkness appeard. Yes, sometimes you could see signs of past-horrible war, but more common is to see new houses, playing children, and that the people living in Bosnia and Herzegovina want to live normally and in peace. Hope, they are on a good way. And hope that they won't loose their specific climate-Balkan climate... :))) We are closer to our subject :). Congratulation to people that are here and where not too bored to change my site to facebook.

In Livno I meet really great people. From: Bosnia and Herzegovina, Iceland, Sweden, Spain, Italy, France, Germany, Poland (not me), Croatia, Montenegro, Albania, Macedonia, Turkey. During these days we were hard working on our sessions and after work we were relaxing in cute, small OTOK pub. Livno is pretty, small and with lots of sun, with open and friendly people, also with great mountains and looots of space everywhere. Time was little slower, people were more relax, and was BUREK, MEDNICA(? strong home made alcohol with honey), COFFEE FROM ĐESVA (I quit drinking instant coffee, because now I've little Bosnian desba and live taste better:) and MEAT TWICE IN A DAY! (that's why all this week I eat only pancakes) Perfect time, fantastic people:). We had few parties: carnival, intercultural and bye-be, but hot details I'll leave beetwen the group and me ;). But in the gallery you can watch few pictures.

Returning to the title-yes, I officialy decided that I'm looking for the Balkan husband :))). If you're a man, man from Balkan who is looking for wife, do not hesitate to use my mail (I look little better in reality:P).

ADIJO!!! :*

P.s.Song for tonight:

Bonnie QUEEN Tyler- ˝Total eclipse of the heart.˝

http://www.youtube.com/watch?v=840B27zYfOk

Our group song!!! :)))

 

UWAGA, NIEKTORE ZAWARTE TU TRESCI, MOGA OKAZAC SIE NIEODPOWIEDNIE DLA SMIERTELNIE POWAZNYCH DOROSLYCH, KTORZY UZNAC MOGA TEN BLOG JAK I JEGO AUTORKE ZA DZIECINNA. DALEJ CZYTASZ NA WLASNA ODPOWIEDZIALNIOSC.

Witajcie moi drodzy Czytelnicy!!!! Czytelniku??? Mona, siostro-nawet Ty tego nie czytasz?! Dobrze, moge byc jak Van Gogh swiata blogowego! Slawna po smierci (albo po zaprzestaniu pisania). A, i kocham moje wielkie uszyska, dlatego nie ma mowy o zadnym ich odcinaniu. NIEEEEEEEEEE!!!

I pewnego dnia, inteligentny i bogaty ktos(mecenas jakis:), wyda moj blog, ktory stanie sie bestsellerem we wszystkich mozliwych krajach, dzieci beda przerabiac moje blogi jako lekture, ulice nosic beda moje imie... dobrze, koniec z ta fantastyka na dzis.

Tak wicc, po tym uroczym i jakze obiecujacym poczatku, nadszedl czas aby napisac, co sie wydarzylo w zyciu Wiolety podczas ostatnich paru dni... He-he, wiedzialam, ze dobry tytul to podstawa ;). Czy jestescie ciekawi??? :) Wiadomosc dla mych fanow: wciaz jestem do wziecia! :D. Lecz gdy ktos jest zainteresowany i widzi Wiolete jako swa przyszla zone, radze sie pospieszyc, wypelnic i odeslac forlmularz matrymonialny do konca tygodnia, ktory bedzie dolaczony na koncu strony. Z tego castingu wylonie kilkunastu kandydatow, z ktorymi poprowadze dalsze, prywatne negocjacje. Przepraszam, juz stopuje ma wyobraznie :).

We wtorek (TOREK po slowensku), 17.02 otrzymalam smsa od Marty z POLITESU->mej organizacji wysylajacej, czy chce i czy moge jechac do Bosni i Hercegowiny. Moja odpowiedz brzmiala: TAK!!!!!!!!!! A pozniej, te same slowa wypowiedzial Boštjan-moj szef. Jupi, wiec w sobote (po slowensku SOBOTA), wybieram sie do LIVNA-na szkolenie pod tytulem ˝kolory wolontariatu˝.

Podroz rozpoczyna sie o swicie, kiedy to biegne przez opustoszaly i wciaz spiacy Kamnik, powodujac zawal serca u polowy golebi. Biegne z nadzieja, ze dane mi bedzie zlapac KamBus, odchodzacy o godzinie 06:50. Ha, autobus nadal stoi sobie na stacji, znaczy to, ze naprawde rozpoczynam podroz..... Czesc druga nastepnym razem :). Oczywiscie sobie zartuje (SE HECAM po slowensku) :).

Po wielu przemysleniach i ustaleniach zdecydowalam sie na pociag z Ljubljany do Zagrzebia, aby potem schwytac autokar z Zagrzebia do Livna. Pociag (VLAK) troche sie spoznil, ale w srodku, czulam sie jak w domu-to znaczy w kraju, gdyz tabor ten okazal sie niemal identyczny (moze byl troche czystszy?) W pociagu porozmawialam sobie z przemila pania, ktora powiedzaiala mi: PRZYGOTUJ SIE NA KULTUROWY SZOK. Wiedzialam, ze BiH nie jest krajem do jakiego jestem przyzwyczajona. Ze duch wojny moze byc miejscami obecny, ale to zdanie naprawde mnie przestraszylo. No tak, ale przeciez nie obroce sie na piecie, i nie wroce do Kamnika, ledwo opusciwszy Slowenie. Tak wiec dziarskim, acz lekko przestraszonym krokiem pomknelam na Dworzec Autobusowy Zagrzeb, usadowilam sie na miejscu nr 9, w autobusie zmierzajcym do tajemniczego Livna, ktore nie bylo wymienione nawet na tabliczce...

Witajcie w swiecie granic: Slowenia-Chorwacja, Chorwacja-Bosnia i Hercegowina. Do Unii dolaczylismy nie tak dawno temu, ale dzis to jakies takie nieswoje uczucie, jak Cie sprawdzaja, ten niepokoj, o ktorym juz zdazylam zapomniec powrocil... Lecz kontrole odbyly sie szybko i sprawnie, zadnych przemycikow, wiec i zero klopocikow, albo panstwo celnicy okazali niebywala zyczliwosc i otowrtosc na wszelkie skitrane dobra, lub po prostu zmeczeni byli-nie wnikam (a scenariusz z kontrabanda, to byl tylko moj, maly czarny;P).

Wracajac do samego kraju, pierwszy dom jaki ujrzalam w BiH, pelen byl dziur po nabojach, i naprawde ciary przechodzily na mysl, co tu sie moglo dziac. Rowniez wielka dziura, lej w lesie robilo ˝wrazenie...˝. Podczas drogi bylo lepiej: piekne, gorskie troche szare krajobrazy, czasem wielkie ilosci sniegu, czesto spotykane napisy w cyrylicy, meczety, wiele cmentarzy roznych wyznan, a kiedy zapadl zmrok, przyszla i totalna ciemnosc (momentami). Tak, czasem dalo sie dostrzec demony dawnej wojny, ale bardziej widoczne sa nowe domy, dzieciaki grajce w pilke, i to, ze ludzie zyjacy w Bosni chca zyc normalnie i w spokoju. Mam nadzieje, ze sa na dobrej drodze, zeby odbuowac kraj, relacje. I licze, ze nie straca swego balkanskiego charakteru... :) Hm, coraz blizej tytulu jestesmy :). Gratuluje osobom ktore dotrwaly do tego momentu, i nie zmienily mojej strony na facebooka.

W Livnie poznalam naprawde swietnych ludzi! Z: Bosni i Hercegowiny, Islandii, Szwecji, Hiszpanii, Wloch, Niemiec, Polski (nie mam na mysli siebie), Chorwacji, Czarnogory, Macedonii, Turcji. W ciagu dnia ciezko (naprawde) przerabialsmy material na sesjach, a po godzinach nastawal czas relaksu w malenkim, pobliskim i przytulnym pubie OTOK (Wyspa). Livno okazalo sie ladnym, nieduzym miastem z wielka iloscia slonca, otwartymi, przyjaznymi ludzmi, oraz z genialnymi gorami i niewyobrazalna przestrzenia dookola. Czas byl jakby wolniejszy, ludzie bardziej wyluzowani i byl: BUREK (mniam!), KAWA Z ĐEVBY (rzucilam kawe instant, gdyz przywiozlam sobie male naczynko do zadan specjalnach-pysznej kawy, i teraz zycie smakuje lepiej:), MIESO DWA RAZY DZIENNIE (dlatego teraz, caly tydzien przyjmuje tylko nalesniki). Po prostu wspanialy czas, z niesamowitymi ludzmi :). Urzadzilismy pare oficjalnach  przyjec: karnawalowe, miedzynarodowe, i pozegnalne, ale gorace szczegoly zostawiam miedzy grupa a soba ;). Dla Was przygotowalam pare zdjec, ktore mozecie sobie przejrzec jak zwykle w galerii.

Wracajac do tytulu-tak, oficjalnie zdecydowalam sie na poszukiwanie meza z Balkan!!! :D Wiec, jesli jestes mezczyzna, mezczyzna z Balkan szukajacym zony, nie wahaj sie uzyc mego maila (w rzeczywistosci wygladam troche lepiej:P).

 ZEGNAM! :*

 

P.s.Song for tonight:

Bonnie KROLOWA Tyler- ˝Total eclipse if the heart.˝

http://www.youtube.com/watch?v=840B27zYfOk

Piosneka naszej grupy!!! :)))

 How are you today??? :) I’m ok.

 

 Belated wishes to my Mum, who was on Monday having her name day – God - IMIENINY. Her name is Danuta. All the best Mum!!! :)

 

 On Thursday, at 20, I would like to invite you for the first kulturni večer with polish movies in Kotlovnica:

 Man of Marble (Człowiek z marmuru) is a 1976 Polish film by Andrzej Wajda. It chronicles the fall from grace of a heroic Polish bricklayer, Mateusz Birkut, who became the symbol of the worker in Nowa Huta, a new (real life) socialist city near Kraków. Agnieszka, is a young filmmaker who is making her diploma film on Birkut, whose whereabouts seems to have been lost two decades later. The title refers to the propagandistic marble statues made in Birkut's image- http://en.wikipedia.org/wiki/Man_of_Marble

 

 Andrzej Wajda on the last film festival in Berlin got the Alfred Bauer Prize for his new film ˝Tatarak˝ (Sweet Rush) ex aequo with Adrián Biniez for ˝Gigante˝.

 

 ˝The jury has unanimously this year decided to give the Alfred Bauer Prize to two films and two directors. One of these directors is an old master with 60 years of experience in film-making. But he is still young and courageous in mind when developing new ways of film-making. He does not even hesitate to involve himself in his movie.

 The other director is a young man, here in Berlin with his first feature film, but imbued with the same passion to use cinema to do what cinema can do best: to tell important stories about our time and the human condition.˝

http://www.berlinale.de/en/das_festival/preise_und_juries/preise_internationale_jury/index.html

 

 

 In the gallery, you can  watch few pictures, taken in Kamnik. At the photos you can see, that I’m promoting local business:).

http://www.eta-kamnik.si/eng/eng.php

 ETA is making food. It’s located in Kamnik and produce really tasty things to eat:). Like pickled cucumbers, sauces to pasta or giant 1000 ml ketchup which is good and I think I’ll eat that one bottle till the end of my days, but the best ketchup for me, is one from Włocławek, and nothing will change my feelings to him!!!

 Also I promote polish products, which I found here, in ˝dm˝. COCOA cosmetics from Ziaja:).

They smell really nice, and are big and polish ;P.

Ok, for today it’s enough of promotion.

 From today I’ll put links to the songs that are in my head for days:), and song for today is:

  KINGS OF LEON  ˝Use somebody.˝ http://www.youtube.com/watch?v=JCZfJ5ai07U

 

 I wish you nice day, and see you later, adijo! :)

 

 

 Jak się dziś macie? Ja się mam dobrze :).

 

 Spóźnione życzenia dla Mamy-Danuty!!! Wszystkiego Mamciu Najlepszego!!! :)

 

 W czwartek odbędzie się pierwsza projekcja polskiego filmu w Kotlovnicy! Gdyby ktoś był akurat przejazdem niedaleko, serdecznie zapraszam! Seans rozpocznie się o 20, a wyświetlać będziemy CZŁOWIEKA Z MARMURU. Krótkie przypomnienie:

 

 Opowieść o przodowniku pracy z lat pięćdziesiątych XX wieku i reżyserce telewizyjnej idącej po latach jego śladami.

 Załączam również informację o nagrodzie Alfreda Bauera, zdobytej przez film Andrzeja Wajdy ˝Tatarak˝, ex aequo z filmem ˝Gigant˝ Adriána Binieza. Gratulacje dla panów :). Więcej możecie poczytać na stronie festiwalu:

http://www.berlinale.de/en/das_festival/preise_und_juries/preise_internationale_jury/index.html

 

 W galerii zdjęć możecie obejrzeć kilka fotografii Kamnika. Oraz to, iż staram się promować lokalny biznes:).

 http://www.eta-kamnik.si/eng/eng.php

Firma ETA produkuje żywność, a konkretniej specjalizuje się w wyrobach warzywnych i wychodzi im to całkiem dobrze:). Ich przykładowe produkty to ogórki w szkle, sosy do makaronu lub keczupy które można zakupić w wielkiej 1000 ml butli (na którą się zdecydowałam ze względów ekonomicznychJ). Lecz zawsze i wszędzie pamietać będę o pewnym keczupie, produkowanym we Włocławku-to jest dopiero keczup!:).

 Również promuję produkty polskie, a w tym wypadku są to kosmetyki firmy Ziaja, zakupione niedaleko słoweńskiego domu:).

 Dobrze, na dziś już wystarczy tej promocji.

 Od dziś umieszczać będę linki do piosenek, które szczególnie mi się podobają i którymi chciałabym się z Wami podzielić. Zaczynamy od KING OF LEON ˝Use somobody˝

 http://www.youtube.com/watch?v=JCZfJ5ai07U

 

 Życzę Wam miłego dnia, do zobaczenia wkrótce, paaa :).

What you need Cane Sugar (2 cups - 1 cup = 1/2 pint)
White cheese 1kg (bialy ser poltlusty)
Eggs (6)
Butter (1/2 regular packet)
Vanilla sugar (1 packet - 40g)
Vanilla budyn [bu-din] (Polish custard powder) (About 100g)

For topping:

Margarine (1/3 regular packet)
Cocoa powder (1 tablespoon)
sugar (4 tablespoons)
Water (4 tablespoons)

What you do

1. Put vanilla sugar, white cheese, butter and cane sugar in a large mixing bowl and use a mixer to mix all the ingredients very well until a thick liquid is attained.

2. Leave for 1 hour for sugar to dissolve.

3. After an hour add vanilla budyn (custard powder) to the mixture and mix well again until the mixture is smooth.

4. Pour mixture into a greased cake dish so it is about 2 inches (3-4cm) thick.

5. Place in preheated oven (about 200 C) for about 40-50 minutes. The top should be lightly browned when it is ready.

6. Take out and leave to cool.

7. Make the chocolate topping by putting the ingredients in a pot over low heat and mix until it is smooth liquid and then pour over the cheesecake.

8. After it has cooled - eat.

Dober tek!

http://polishfoodrecipes.blogspot.com/2007/07/sernik-polish-cheesecake-recipe.html

Welcome you my dear readers, after one week break!!! I was looking for the inspirations, ideas, something that I can surprise you a little, but I found only melancholy-˝Live is like a box of chocolates, you never know what you’re gonna get˝. Ok, now I will write what happened in previous week…

 

  05.02.09: Otroški Parlament in Kotlovnica. Few child (teenagers) teams, from different schools (also for disable children) were presenting their own opinion about love and sexuality. They showed self-made presentations, posters, they were also leading the meeting and the discussion at the end. Although it’s a tough topic, it’s very good that kids are thinking about it, because maybe in future, adult life they will be more prepared to ‘love life’.

 06.02.09: First concert in Kotlovnica in 2009-Kansky in Melete. Melete was too hard for me, but Kansky was ok. Guys from bands are very cool, and I wish them luck and big success soon :).

 07.02.09: Meet Wioleta-party, presentation and food tasting. Regret you that you didn’t come ;). Thank you, who showedJ. Big thanks to Slavko for a big help with cooking and for pierogi with beautiful frill. Also special hello to Nina :).

 08.02.09: Day of Culture in . It was a novelty for me, because I guess in we are the barbarians and we don’t celebrate this kind of days. But we had and have few good writers, so maybe it’s time to change it? Oh, we have Day of National Education-Teachers Day (almost the same). 

 Oh, and at the end, I really feel good here, I really like you people, and I knew that in Slovenia everybody speaks in Slovene, but please-more English, because sometimes I just sing in my minds: ˝Whoa I'm an alien, I'm a legal alien˝. I'm a Polish girl in Kamnik…

 

 

 Witam Was moi drodzy czytelnicy, po tygodniowej przerwie!!! Szukałam inspiracji, pomysłów, aby Was trochę zaskoczyć, ale odnalazłam jedynie melancholię-tak, ˝Życie jest jak pudełko czekoladek, nigdy nie wiesz co Ci się trafi˝. A teraz krótka relacja z poprzedniego tygodnia...

 

  05.02.09: Dziecięcy Parlament w Kotlovnicy. Kilka drużyn młodych ludzi, z różnych szkół (również dzieci niepełnosprawne) prezentowały swoje zdanie na temat miłości i seksualności. Pokazały własne prezentacje, plakaty, poprowadziły całe spotkanie oraz końcową dyskusję. Chociaż temat do najłatwiejszych nie należy, bardzo dobrze, ze dzieciaki o tym myślą (ba, to oczywiste!:), ale przy użyciu swych mózgów, a nie tylko hormonów.

 06.02.09: Pierwszy koncert w Kotlovnicy w 2009-Kansky i Melete. Bardzo fajne chlopaki z obu kapel-rychłego powodzenia życzę:). Melete dla mnie za ciężkie, ale Kansky ok.

 07.02.09: Poznajcie Wioletę-prezentacja Polski, degustacja i nasiadówa. Żałujcie Ci, którzy się nie zjawiliście ;). Dziękuje tym, którzy przyszli:). Specjalne podziekowania dla Slavko za wielką pomoc w gotowaniu, oraz za pierogi z cudną falbanką. Specjalne pozdrowienia dla Niny :).

 08.02.09: Słoweński Dzień Kultury. Dla mnie spora nowośćć, gdyż my, polscy barbarzyńcy czegoś takiego nie świętujemy. Może powinniśmy to zmienić, tylu twórcow, wieszczy. A, przepraszam, przecież jest Dzień Edukacji Narodowej-PRAWIE to samo.

About 11 a.m. I’m going to Kotlovnica. Although it’s still morning (late), not even midday, everyone is hard working. As you can see in photo gallery (and figure out about what picture I’m writing about ;) Katarina (from House of Culture in Kamnik, and looking just like Juliette Binoche :) and Boštjan (boss:), who doesn’t look like Juliette Binoche) are checking the elevator, and earlier they were handling with the pipes, who didn’t work. Let’s see what’s going up… Yeah, work is in progress. Look out, because brand new TV is coming very soon to Kamnik, to , to the whole world!!! :) Primož, Jan, Andrej, Boštjan, Grega and Miha (but you can see only his leg) are building video studio, everything with their own hands-respect! Oh, and sophisticated wata is also thereJ. From studio, I go to Dom Kulture (I’m getting just through the two pairs of doors), and there I’m meeting Matjaž, who’s like everybody working also. I’ve got his permission, and I’m going to see the stage. It’s nice stage, very. But the feeling when you are standing on it, that’s really cool feeling! :) I’m coming back to Koltovnica to see what’s up, and see guys who are working on a project. Oh, what a day – normal day! :) Where burns. Kje se žge!!! :)

Winter - a though opponent, who don’t want to give up too quickly. We have something like pre-spring and pre-winter in Poland (and not only I think), and I thought I felt pre-spring, because I saw part of almost green grass, and the birds were singing, fragrance of spring in the air was also, and on the another day, snow appeared. And again and again. The official spring will come in only 48 days, so don’t worry, but be patience:). Siema!

P.s. My first and real going out in the night! It was Krafty Kraft. Crazy, funky, and cold Saturday night but I enjoyed it! :)


Około godziny 11, wybieram się do Kotlovniy. Chociaż jest jeszcze dość wcześnie, nawet nie nastało jeszcze południe, wszyscy sumiennie i ciężko pracują. Możecie zobaczyć w galerii zdjęć ( i domyślić się o którym zdjęciu piszę ;) Katarina (z Domu Kultury w Kamniku, która wygląda identycznie jak Juliette Binoche) i Boštjan (szef :), który w niczym nie przypomina Juliette Binoche) sprawdzają jak ma się nowa winda. Wcześniej mocowali się z niestety niedziałającymi rurami. Zobaczmy co się dzieje na górze… Tak, I tu praca wre. Uważajcie, gdyż nowa telewizja zbliża sie do Kamnika, do Słowenii, wkrotce opanuje świat!!! :) Primož, Jan, Andrej, Boštjan, Grega i Miha (ale ujrzeć możecie tylko jego kończyny) budują studio, i wszystko robią sami-szacun!!! A, i wyszukana wata również znajduje się na zdjęciach :). Ze studia udajemy się do Domu Kultury (przechodzę przez dwie pary drzwi, i już jestem), gdzie spotykamy Matjaž´a, który jak reszta pracuje bez opamiętania. Uzyskawszy jego pozwolenie udaję się obejrzeć scenę. Bardzo ona fajna, ale uczucie gdy na niej stoisz jest dopiero extra! ˝…Jesteś idolem, wielbi Cię tłum…:)˝ Schodzę do Kotlovnicy zobaczyć co słychać, i zastaję chłopaków pracujących nad jakimś uczelnianym projektem. Co za dzień! Normalny :) Tu gdzie się dzieje / pali / żarzy. Kje se žge!!! :)

Zima – mocny przeciwnik, który nie chce sie poddać za szybko. Mamy w Polsce (i chyba nie tylko) przedwiośnie i przedzimie, i już myślałam, że czuję prawie wiosnę (bo ujrzałam skrawki jakby zielonej trawy, ptaki śpiewały, zapach wiosny roznosił się w powietrzu, a następnego dnia spadł śnieg, i tak spadał i spadał. Początek oficjalnej wiosny już tuż – tuż, jedyne 48 dni, więc nie martwmy się, lecz uzbrojmy w cierpliwość :). Adijo!

P.S.Moje pierwsze nocne wyjście! Krafty Kraft. Szalona, funk’owa:) i zimna noc, ale i tak było fajnie! :)

Živjo, moje ime je Wioleta!
To je moje kolo.
Jaz prahajam v Kamnik, da sem prostovoljka.
Ti živiš v Ljubljanie.
Jaz sem s Poljske, in delam v Kotlovnici.
On ne vidi zvezde.
Tanja je moja učitljica :).
Dežnik je lep.
Janov avto je siv.
Ti moraš likati.
In to je Wioletin blog !!! :)

These are the results, of my Slovene lessons:). Of course, only a little part, and of course I took the sentences from my zvezek, but they all are in my head all the time:). On sreda I had(with my teacher, as I mentioned in Slovene already-hope you understood) third lesson. S-l-o-o-o-w-l-y I’m starting to learn something. And it’s not as much complicated, as I thought at the beginning. Why? Because, we are one big family of Slovene languages!!! But we don’t have midva, vidva, onadva etc, DUALIS. And we use lots of y and ć, cz, ci, ś, sz, si, ę, ó, ł, rz, ź, ą, ż, ń, dz, dż, dź, w - but č is cz, š is sz so this is my ending conclusion: we are much common, than different. And also words are ALMOST the same; ključ(cz), administracija, mleko, akumulator, č(cz)ajnik, alarm, l(ł)opata, alfabet, kav(w)a, ananas, plaš(sz)č(cz), aparat, skodelica isn’t the same, it’s filiżanka but it’s very useful word :). To be continued… Pa.


Živjo, moje ime je Wioleta! / Cześć, nazywam się Wioleta!
To je moje kolo. / To jest mój rower.
Jaz prahajam v Kamnik, da sem prostovoljka. / Przjechałam do Kamnika, aby być wolontariuszką
Ti živiš v Ljubljanie. / Ty mieszkasz w Lublanie.
Jaz sem s Poljske, in delam v Kotlovnici. / Pochodzę z Polski, i pracuję w Kotlovnicy.
On ne vidi zvezde. / On nie widzi gwiazdy.
Tanja je moja učitljicaJ. / Tanja to moja nauczycielka:).
Dežnik je lep. / Parasol jest ładny.
Janov avto je siv. / Samochód Jana jest szary.
Ti moraš likati. / Ty musisz prasować.
In to je Wioletin blog!!! :) / I to jest Wiolety blog!!! :)

To są rezultaty moich lekcji słoweńskiego:). Oczywiście, to tylko ułamek mej wiedzy, i oczywiście zdania te pochodzą z mojego zeszytu (zeszyt-zvezek), ale mam je wszystkie w pamięci:). W środę (środa-sreda) miałam trzecią lekcję języka słoweńskiego, z moją nauczycielką Tanją. P-o-w-o-o-o-l-i zaczynam coś rozumieć, ba, nawet czasem coś powiem. Nie jest to aż tak skomplikowane jak mylałam na początku. Czemu? Bo jesteśmy jedną, wielką rodziną języka słowiańskiego!!! Ale my, nie mamy formy dla dwóch osób-DUALIS. My, nie jesteśmy lepsi, mamy y, ć, cz, ci, ś, sz, si, ę, ó, ł, rz, ź, ą, ż, ń, dz, dż, dź, w – ale č to cz, š to sz, więc to jest konkluzja dnia dzisiejszego: mamy więcej wspólnego, aniżeli różniącego. Słowa są PRAWIE takie same: ključ(cz), administracija, mleko, akumulator, č(cz)ajnik, alarm, l(ł)opata, alfabet, kav(w)a, ananas, plaš(sz)č(cz), aparat, filiżanka niestety się nie powtarza, ale jest to bardzo użyteczne słowo :). Ciąg dalszy nastapi… Ciao.

  I fell in love. Yesterday. No, I think it was earlier. I fell in love four weeks ago - and it was love from the first sight. ˝Again˝ - this will be my family and friends reaction. Yes, I’m quite amorous person, but what can I do? It’s stronger than me, or should I write it’s me. It’s happens often, but it pass very quickly - easy come easy go. Yes, it’s enough of these never ending descriptions. Now, it’s time of true… It’s… Ljubljana. Yes, I love her, and I’m telling this to you and to the world!!!
  In this case, it’s true love - I know it, I feel it, because it’s return feeling. Yesterday, she showed me part of herself, and she is unbelievable; beauty, smart, intelligent, has a sense of humour, lot’s of faces, energy etc. It would be a great guy… But, back to reality - I made few of pictures, but they can’t show you, what I saw. Ok, we will return to this subject later, because today I'm little bit too romantic – I becoming old?!!! Hmm, or maybe I should only write what I ate today… C U :).

   Zakochałam się. Wczoraj. Nie, myślę, że stało się to wcześniej. Zakochałam się cztery tygodnie temu, i to była miłość od pierwszego wejrzenia. ˝Znowu˝ - tak powiecie, moja rodzino oraz mi bliscy. Tak, dobrze wiemy, że ja z tych kochliwych, ale cóż mogę na to poradzić? To jest silniejsze ode mnie, albo raczej powinnam napisać, taka już jestem. Zdarza mi się to często, ale też szybko przechodzi (zazwyczaj). Dobrze, ukróćmy już tę niekończącą się opowieść. Obiekt mych uczuć, to… (To jest Twoja chwila prawdy…) Ljubljana. Tak, kocham ją, i ogłaszam to Wam I całemu światu!!!
  W tym przypadku, to jest prawdziwa miłość (nie tam żadne pitu - pitu). Wiem to, czuję to, bo to miłość odwzajemniona. Wczoraj ona ukazała mi kawałek siebie, I jest niewiarygodna; piękna, bystra, inteligentna, ma poczucie humoru, wiele twarzy, enerię, itd. Byłaby świetnym facetem… Lecz, powróćmy do rzeczywistości – zrobiłam parę zdjęć, lecz nie oddadzą one tego, co zobaczyłam ja. A do tematu powrócimy później, bo się nazbyt romantyczna zrobiłam – starzeję się?!!! Albo powinnam zostać tylko przy pisaniu co dzisiaj zjadłam… Widzimy się wkrótce :).

  Tomorrow I will start my photo career - I will put only professional photos!!! At least I am intend to doing this ;). This idea was 'born' after my photo-workshops, with my photo - mentor Bojan (greets! :). Now I know some theory about making pictures, and will it work in practise - time will show ;P. But only today I'm putting amateurish photos of escaped Cat. Suspicious has about 7 cm heigh, is made of clay and looks like ordinary, nice kitty. Oh, how misleading is that impression! This Cat is telling to his victims, that he is standing in for Golden Fish duties. You only have to pay 50 € x 3 on account of foundation: “House for Cats without Houses”. We talked with Golden Fish she didn't know about it, and was really outraged. She is planning to meet with Cat in court. Why? Sound very noble - but reality is harsh! It's cheat Cat who is wanted in all Slovenia! Look out inhabitants of Kamnik!!! Last reports says that Cat is planning to move to Poland, with his love - Veronica from Kamnik (they met in ceramics studio in Kotlovnica - thanks to Slavko T.). People who saw that Cats please contact on

evs.wioleta@kotlovnica.si but I hope you won't meet him... Be careful, cze!


  Od jutra zacznę moją karierę fotograficzną – zamieszczać będę tylko profesjonalne zdjęcia!!! A przynajmniej taki mam zamiar ;). Pomysł ten zrodził się po piątkowych foto - warsztatach, z moim foto - mentorem Bojanem (pozdrawiam! ;). Obecnie wiem co nieco o teorii tworzenia zdjęć, a czy w praktyce się uda – czas pokaże ;P. Jeszcze tylko dziś zamieszczam amatorskie zdjęcia zbiegłego Kota. Podejrzany ma około 7 cm wzrostu, zbudowany jest z gliny, przypomina zwykłega, miłego kotka. Och, jak mylące jest to wrażenie! Kot ten wmawia swym ofiarom, iż zastępuje on Złotą Rybkę, w pełnieniu jej obowiązków. Wystarczy wpłacić 50 € x 3 na konto fundacji: “Dom dla kotów bez domu.” Rozmawialiśmy ze Złotą Rybką, ona odcina się się od całej sprawy, oraz jest wielce oburzona, wykorzystaniem jej wizerunku w celu malwersacji Zapowiada tytoczenie procesu. Czemu? Brzmi to przecież szlachetnie – lecz rzeczywistość jest zgoła (hm, jak to napisać po angielsku? ;) inna! To Kot oszust, poszukiwany w całej Słowenii. Strzeżcie się mieszkańcy Kamnika!!! Ostatnie doniesienia głoszą, iż Kot zamierza przenieść się do Polski, ze swą kobietą – Veroniką z Kamnika (w tym miejscu nawiązuję do lokalnej legendy, ale wybaczcie mi moi drodzy, rozwinę to nawiązanie kiedy indziej :P). Gdzie to ja byłam? Aaa, poznali sie w pracownii ceramicznej dzięki niejakiemu Slavko T. ( kolejne nawiązanie: Slavko w rzeczywistości tworzy figurki i inne ceramiczne mniejsze lub większe cuda, między innymi Veronikę).

Kto wie, może Kot jest już na terenie Polski – jeśli go spotkacie, proszę o kontakt

evs.wioleta@kotlovnica.si , ale nie życzę Wam tego... Bądźcie ostrożni, živjo!

The twenty fifth day in Kamnik - it’s high time.
So let’s start it… Welcome You-Reader.
I’m not writing about what it will be-we’ll see.

Hope to see You again here, bye.




Dwudziesty piąty dzień w Kamniku - najwyższy czas.
Zacznynam więc… Witaj Czytelniku.
Nie piszę o czym będzie ten blog-zobaczymy.

Mam nadzieję jeszcze Cię tu zobaczyć, pa.